schrijverijtjes

  DAAR IS..... De weervrouw eindigt haar avondweerbericht met volgend spreekwoord “Als de dagen lengen, gaat de winter strengen”. De ochtend daarop. Zondag. De weervrouw heeft het gelijk aan haar kant. Het landschap ziet eruit als een uitgerekte Brusselse wafel   die door een terecht gefrustreerde jongeling, die al te lang moet leven met opgelegde beperkingen, woest om zich heen heeft gestrooid met pakken bloemsuiker. Het is plots winter. Uitgestrekte sneeuwlandschappen stellen zich tentoon als echte kunstwerken die al   te vlug van hun schoonheid ontdaan worden door een horde sleeënde, gekscherende, sneeuwballen gooiende mensenmassa. Na een veel te zachte en natte januarimaand trekt koning winter nu al zijn registers open. Na één dag vrieskou staat Nederland alweer te popelen en te dromen van de Elfstedentocht. De laatste dateert alweer van 1997. Een welgekomen verstrooiing in deze moeilijke tijden waarin we moeten buigen en plooien naar wetten en besluiten om telkens het virus en z