zeker verzekerd!?
 

Enkele weken geleden vond ik in mijn brievenbus een brief van mijn verzekeringsmaatschappij. Dat kon ik duidelijk zien aan het opvallende en herkenbaar logo op de omslag. Je mag er donders op wedden, een rekening dacht ik bij mezelf.

Met het broodmes dat op de tafel ligt open ik de omslag en lees met volle aandacht deze brief. Tot verbazing lees ik in het hoofding de titel – herinnering tot betaling – in het vet en onderlijnd.
Dit is mij nog niet dikwijls overkomen. Een rekening die niet of niet tijdig betaald werd.
Het betreft een verzekeringspolis onder de noemer persoonlijke verzekering. 
Is het jou ook al opgevallen dat deze brieven zo voorzichtig en subtiel zijn opgesteld. Ik citeer letterlijk. 

Geachte heer,

Een tijdje geleden vroegen wij u om de premie voor uw persoonlijke verzekering over te schrijven. Tot nog toe hebben wij uw betaling nog niet ontvangen.
Hebt u ondertussen al betaald, dan hebben uw betaling en onze brief elkaar waarschijnlijk gekruist. U hoeft dan verder niets te doen.
Maar misschien bent u vergeten uw premie te betalen of is uw overschrijvingsformulier zoek geraakt. Daarom vragen wij u zo vlug mogelijk te betalen met bijgevoegd overschrijvingsformulier.
Alvast bedankt voor uw medewerking.
Hoogachtend,
Xxxxxxxxx

Ik voel mij in mijn wiek geschoten. Aangevallen. Hoe voorzichtig deze brief ook geschreven is.
Wat me vooral raakt is dat ik niet weet over welke verzekering het gaat of kan gaan. Persoonlijke verzekering? Ik sluit bij mijn verzekeringsmaatschappij geen polis af voor een ander. Elke afgesloten polis is persoonlijk. Familiale polis, cocoonpolis (de vroegere brand/ stormpolis), autopolis, hospitaliteitsverzekering. Ze zijn al duur genoeg voor mezelf dat het in mijn hoofd niet zou opkomen om voor een ander, wildvreemde polissen te betalen. Om het met de Mediamarkt slagzin te zeggen ‘ je bent toch niet gek zeker!’
Met een nooit geziene vastberadenheid trek ik de volgende ochtend met de betalingsherinnering onder de arm naar mijn verzekeringsagent. Geen man of vrouw in de wachtzaal. Ik ben direct aan de beurt. 
Ik leg de bewuste brief met enige flair op het bureau en stel de vraag wat dit wel te betekenen heeft. Een herinneringsbrief over de polis persoonlijke verzekering. 

'Wel meneer De Wachter' aldus de verzekeringsagent, 'we hebben vorig jaar alle polissen eens samen overlopen en toen hebben wij deze persoonlijke verzekering afgesloten.'

Pong, pats, tingeling er wordt even stevig op mijn geestelijk vermogen beroep gedaan. Nu moet ik even de eer aan mezelf houden. ‘ Mijn zeer geëerde verzekeringsmakelaarsagent (met dit woord ga ik scoren bij mijn volgende scrabbelbeurt). Wat is een persoonlijke verzekeringspolis?  

‘Met deze polis bent u en al uw huisgenoten verzekerd tegen alle zaken die niet verzekerd zijn in de andere polissen.’ ’Wilt u mij eens een voorbeeld geven vraag ik op beleefde toon.’
‘Stel, je krijgt thuis een ongeval en je moet met spoed opgenomen worden in het hospitaal met de 112 bijgestaan door de MUG. Dit is normaal niet opgenomen in je hospitaliteitspolis. Deze persoonlijke polis dekt dan deze onkosten eigen aan dit gebeuren.’
Ik vouw als een deskundige de brief in een handomdraai weer op en steek hem in de bijhorende omslag. Met nog een vraag die niets met de hele zaak te maken heeft maak ik me uit de voeten. Nog even handjes schudden en bibbie terug weg.
Het staat nu als een paal boven water. Wat er mij of mijn huisgenoot in de toekomst ook nog overkomt - de ambulance en MUG mogen nog met al wat ze hebben aan zwaailichten en sirenes de buurt onveilig maken - ik zal ze verplichten om eerst langs mijn verzekeringskantoor te rijden om te vragen - of wat er dat moment met mij ook gebeurt - wel in mijn persoonlijke verzekering opgenomen is. Hopelijk is dit dan niet in het midden van de nacht, in het weekend of tijdens de sluitingsuren van het verzekeringskantoor. Want dan ben ik wel gejosd, gesjareld of misschien niet goed persoonlijk verzekerd.

B’art 

maart 2019