Slaap zacht...

De zondag verzaakt. Verzaakt om zondag te zijn. Maandag doet dat niet, want op maandag is ze er altijd. Als eerste kwartier, half, vol, verduisterd, voor of achter de wolken. De maan op maandag. Op donderdag mag het ook. Heel dikwijls, in de ochtend, op de middag, in de avond of de nacht. Regenen, stormen met bliksem en donder. Daarom noemen wij het ook donderdag. De dag daarop. Vrijdag. Ja, wat doet een mens op vrijdag? Vul dit zelf maar in naar godsvrucht en vermogen, naar kunnen, willen en mogen. Doe het maar op vrij-dag.

Ik herhaal het nog eens, deze zondag verzaakt. Wanneer ik uit mijn bed kruip en door het raam kijk regent het pijpenstelen en oude wijven. Gewoonlijk is het een van de twee. Vandaag vallen ze samen, gelijktijdig oude wijven en pijpenstelen. Het is begod geen weer om een hond door te jagen. En juist op dat moment zie ik door het raam een hond met zijn baasje aan de leiband in die pletsende regen hun dagelijks uitstapje maken.

Het is zo een zondag waarop het ontbijt verglijdt in de lunch en de lunch in het avondmaal. En dag om al zappend in de zetel te hangen. Een hele dag in je pyjama rond te lopen. Eindeloos de weekendkrant te doorbladeren van voor naar achter en terug. Te verwijlen in een spannend boek. Of de afgelopen week terug voor de geest te halen.

Ik ben moe, al een hele tijd moe. Tegen mijn natuur in vind ik al een tijdje mijn slaaprimte niet meer. Een bezoek aan de huisarts bracht geen soelaas. Hij stuurde mij zonder afdoend antwoord en zonder medicatie naar huis.   De vermoeidheid bleef. Hoe kan dit nu? 

Vijftien jaar geleden lieten wij ons verleiden om een nieuw bed en bijhorende matras te kopen. Ik weet het nog alsof het gisteren was. Een vriendelijke winkeldame nodigde mij uit om languit op een matras te gaan liggen. Eerst op mijn rug, dan op mijn linker- en rechterzijde. Binnen de minuut werd mijn slaap-DNA bepaald. Mijn echtgenote moest hetzelfde ritueel ondergaan.

Enkele weken later werd het nieuwe bed geleverd met aangepaste lattenbodem en bijhorende matrassen helemaal afgestemd op onze de slaap-DNA. We hebben jarenlang zalig geslapen. We zijn wel elke dag opgestaan wel te verstaan. Na tien jaar is volgens de veelvuldige slaapkamerreclame je matras aan vervanging toe. Ook daar hebben we niet aan verzaakt en hebben onze matrassen vernieuwd.

De technologie evolueert, ook in de matrassenwereld. We kochten matrassen die je om de drie maanden, zeg maar elk seizoen moet draaien. Rond zijn as. Naar links, naar rechts, ondersteboven. Ik kan je garanderen het is een hele karwei want z’n matras is niet gevuld met ganzenveren. Om het de gebruiker gemakkelijk te maken heeft elk seizoen een kleurlabeltje. De zomer geel, de herfst bruin, de winter blauw en de lente groen. Origineler kan het niet.

Bij het verversen van de lakens viel mijn oog op de kleurlabels. En ja hoor ik had de oorzaak gevonden. Het was al diep in de herfst en onze matrassen lagen nog op zomermodus. Vanaf nu staat het in mijn elektronische- en ouderwetse artisanale agendaboekje genoteerd. Eenentwintig maart, eenentwintig juni, eenentwintig september en eenentwintig december. Telkens bij het wisselen van het seizoen zullen onze matrassen steevast in de juiste modus gedraaid worden. Sindsdien slapen we weer zoals voorheen. Ben jij soms ook deelgenoot. Dan kan het draaien van je matras beslist soelaas brengen. Slaap zacht.

B’ART

November 2019 – ergens tussen twee seizoenen in.