Niet in verhouding tot….
Al uren, dagen, weken, ligt ze
onaangeroerd op de tafel aan het raam. Diep verlangend om aangeraakt te worden,
geknuffeld, omarmd. Om opnieuw aan de slag te gaan. Zwanger van woorden,
gedachten en ideeën. Ik heb het over mijn schrijverspen. Mijn vulpen. Het is
mijn gewoonte om voor ik mijn verhaal intik op mijn laptop alles neer te pennen
met mijn vulpen. Te schrijven en te schrappen. Zoekend naar de juiste woorden en
te omschrijven wat ik voel, wat er in mij leeft. In geest en lichaam. Zo heeft
mijn vulpen ook haar eigen verhaal.
Ik kreeg ze van een goede vriend
die ik een dienst had bewezen. Een tijdje later stond die goede vriend plots
aan mijn deur met de vraag of hij even mocht binnen komen. Uiteraard, want
goede vrienden zijn altijd welkom. Dag en nacht. Die laat je nooit voor de deur
staan.
Uit zijn jaszak toverde hij een kleine attentie tevoorschijn. “Voor
die bewezen dienst” zei hij. Nieuwsgierig en ongeduldig opende ik het pakje. Van
verbazing werd ik een beetje draaierig en zocht steun aan een stoel die
toevallig of niet naast me stond. Mijn adem stokte. Dit was niet gewoon. Het
gebeurt niet zo dikwijls maar ik stond met mijn mond vol tanden. Sprakeloos.
Met welke woorden ik het hem toen gezegd heb weet ik niet meer maar het moet
zoiets geweest zijn als “ mijne goeie vriend, dit gaat erover, dat is te veel”.
Zijn blik sprak boekdelen. Ik kon dit cadeau niet weigeren. Het stond alleszins
-niet in verhouding tot- mijn bewezen dienst. Maar als ik hem mag geloven en
uit zijn verhaal kon opmaken had zijn leven door mijn bewezen dienst een
positieve ommekeer gemaakt. We dronken
samen nog een glas en namen afscheid. Hij de deur uit en ik zo snel mogelijk naar
binnen waar ik opnieuw aandachtig het cadeau bekeek. Mijn goede vriend had mij te grazen genomen.
Op het langwerpig smal doosje dat ik uit de geschenkverpakking had gefrutseld stond
het embleem van een Waterman vulpen. Niet toevallig want ik draag hetzelfde
sterrenbeeld. Fijn gevonden dacht ik tot ik de vulpen ernstig bestudeerde en de
gebruiksaanwijzing onder ogen nam. Lees met mij mee.
‘De Montblanc Meisterstück Great Masters collectie is een
reeks die een eerbetoon brengt aan zowel de uitmuntendheid van de Meisterstück
als aan de visionaire tradities van de meestervaklieden. De pen van Alligator
leder benadrukt de uitzonderlijke vaardigheden van een vakman die nodig zijn om
deze pen met de hand te creëren.
Tijdens de Renaissance was de Italiaanse stad Florence een bron van nieuwe
ideeën in beeldende kunst, architectuur en filosofie. Tijdens deze Gouden Eeuw
werden de ambachtslieden van de stad beroemd vanwege hun vakmanschap op het
gebied van lederbewerking waarvan de kwaliteit en kunde in heel Europa werd
bewonderd. Tot op de dag van vandaag is de stad trots op haar verfijnde
lederwaren die een elegante stijl combineren met uitstekend vakmanschap. Het
Florentijnse leerambacht is een inspiratiebron voor ambachtslieden over de hele
wereld.
Uniek in de wereld van de schrijfkunst, elk van de
Montblanc Meisterstück Great Masters schrijfinstrumenten is afgewerkt met een
handgestikte naad. De dop en de houder van de Le Grand formaat
schrijfinstrumenten zijn omhuld met bruin Alligator leder. De boogbrug "Ponte
Vecchio" is gegraveerd als een gestileerd silhouet op de top van de pen.
Het embleem van Montblanc boven op de dop is gemaakt van parelmoer. De
Montblanc Meisterstück Great Masters vulpen maakt gebruik van een piston
vulmechanisme en heeft een 18-karaats gouden penpunt met een gegraveerd
alligator-motief.
De Montblanc Meisterstück Great Masters-collectie wordt geleverd in een
stijlvolle, wit gelakte houten doos, verfraaid met een stijlvol silhouet van de
beroemde brug "Ponte Vecchio".
De naam Montblanc wordt geassocieerd met waardevolle cadeaus en aandenkens: de
top van buitengewoon en traditioneel vakmanschap.’ Prijs: drieduizendvijftig
euro.(*)
Een glimlach verscheen op mijn gelaat. Wat een cadeau! Ik moet
nu wel de originele wit gelakte houten doos waarin de Montblanc normaal verpakt
zit missen. Anderzijds past deze vulpen perfect in de Waterman doos en zal ik
zijn grap steeds blijven herinneren. Want grappen zijn bij mijn vriend nooit
ver weg.
Toch kwam er een probleem kwam om de hoek kijken. Je moet
namelijk weten dat ik linkshandig ben. Uit mijn schooltijd weet ik dat
schrijven met inkt en linkshandigheid geen beste maatjes zijn. Wat je netjes
probeert te schrijven met een vulpen wordt zo weer weg geveegd om dat je inkt
nog nat is wanneer je hand over de pas geschreven letters schuift. Ik moest dus
op zoek naar het bestaan van een sneldrogende inkt. Google werd mijn bondgenoot
en ik kon de sneldrogend inkt bestellen in China. Neen, geen Chinese inkt. Wel
sneldrogende vulpeninkt uit China en dat is niet hetzelfde.
Zo schreef ik fier met mijn Montblanc vulpen in sierlijk en
vloeiend handschrift dit verhaal. Omdat het een tijdje geleden is dat ik nog
geschreven heb kreeg ik al snel de kramp in mijn hand en moest ik mijn pen letterlijk
en figuurlijk links laten liggen.
Tot slot. Dit schrijverijtje draag ik op aan mijn beste vriend
waarop ik vriendelijk kwaad (*) ben. Nu ben ik eindelijk in de gelegenheid om met mijn Montblanc Meisterstück Great Masters vulpen alle
belevenissen naar hartenlust zonder vegen neer te schrijven. Merci maat.
B’ART
2 augustus 2020
(*) Je zal nu ook best begrijpen waarom ik vriendelijk kwaad
ben op mijn beste vriend. Op een goede vriendschap staat schijnbaar geen prijs.
Schitterend! Begon je te missen! Neem maar snel je 'Montblanc Meisterstück Great Masters vulpen ' in de hand en vrolijk ons maar op met je mooie verhalen! Ze zijn heel belangrijk, een glimlach in deze tijden is altijd welkom... en die glimlach breng je mij zeker en vast! Lutgarde
BeantwoordenVerwijderenB'art,
BeantwoordenVerwijderenZoals het bij u een tijd geleden was dat je nog iets neer pende, was het bij mij dus ook een tijd geleden dat ik nog iets uit uw hand gelezen had.
Vol verwachting deed ik de mail open, en ja, er stond weer één en ander achter elkaar geschreven.
Tijdens kantooruren dit schrijvertje lezen is twee keer spannend, wat ga ik er van vinden, en hopelijk ziet mijn baas niet dat ik niet echt productief bezig ben.
Afin, tekst gelezen, nu nog even laten bezinken, watertje leeg drinken en dan verder met de dagelijkse job.
groeten en bedankt voor deze leuke verstrooiing !
Lode
Heb genoten van deze prachtige tekst. Je moet toch maar kunnen improviseren....het moet niet altijd in de muziek zijn: dit is evenwaardig. Hou dit maar vol zodat we kunnen uitkijken naar een volgende.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Georges en Maria Snijders
Mooi relaas waarin de vriendschap centraal staat met een hoofdtol voor de vulpen. Sporadisch gebruik ik ook nog mijn goede ouwe Parker uit mijn collegetijd. Het blijft een apart gevoelen.
BeantwoordenVerwijderenProficiat, Bart met deze tekst.
Tony